Rotasız Hayatlar

Hayat sanki bir gemi yol aldýkça uzayan,
Pusulasýz bir yolda rotasý þaþmýþ gibi.
Kaç kere çevresinde turladýkça tozuyan,
Dümensiz gemi gibi boylatacaksýn dibi.
Ýþte ondandýr derim dönüp durma yerinde,
Dibe çakýlmaya gör kalýrsýn hep derinde.
Sanma bir tutan olur çekip çýkarýr seni,
Desen de duyan olmaz; kurtaran yok mu beni!





Oysa hayat doluydu o masum çocuk kalbim,
Þimdi yüreðim bir ok, can gerilmiþ yay gibi.
Geçmiþten bana kalan aný dolu bir albüm,
Baktýkça yürek sýzlar titreþen bir fay gibi.
Sarsýlýrým derinden; ’’yeter desem’’ duyan yok,
Çýrpýndýkça batarým; ’’tut elimden’’ diyen yok.
Mutluluk denen o þey hep bana mý yabancý,
Vadedilen bu hayat o kadar mý yalancý.





Desene mazi oldu þimdi o mutlu günler,
Yüzümdeki çizgiler nasýl da derinleþti.
Hep sürecek sandýðým hayata dair dünler,
Yaktýkça yüreðimi bir o kadar genleþti.
Hadi döndür geriye gelir mi giden geri,
Yaþanýr mý iki kez bu hayat baþtan beri.
Unut artýk geçmiþi faydasý yok bügüne,
Hiç edilen bu kalbim eriyor günden güne.





Kalk gidelim yüreðim bu hayat bizi bozar,
Çoðaldýkça þeytanlar taþa tutmak boþuna.
Güvendiðim insanlar sanki mezarým kazar,
Ne yaparsam yapayým her þey boþu boþuna.
Sen de yansan sevgili bir yansan benim gibi,
Kavrulup için için tutuþsan Kerem gibi.
Bak o zaman anlardýn nasýlmýþ Aslý olmak,
Ateþte yanan senken, k/özünde her dem solmak.


Kardelen

Þiirimi uður böceði seçkisine layýk gören ’’Edebiyat Defteri’ne’’ Sonsuz teþekkürler. Saygýlar...

Sosyal Medyada Paylaşın: