Huzur dolu sonsuzluğa
usulca gecenin karanlýðýna sýðýndý
çýrýlçýplaktý düþünceleri hülyalarý
gecenin gölgesine bakýndý kendisine bakýndý
gece ve kendiside simsiyahtý
hayallerinin kýrýlmýþ aynasýnda bakýndý
kesilen nefesi ile karanlýðý soludu
hayallerine gecenin ayazý eþlik etti
sessiz derin bir uykuya daldý
gecenin soluðunda düþler
düþlerin sýcaðýnda son zaman dilimi gülümserken
gecenin ayazýnda son defa uykuya daldý
bir andý gecelerin ayazýnda düþlerin sýcaðýnda yatýlan
bir zamandý gecenin karanlýðýnda düþlere uyumak
uyumak ve son defa düþlerin vadisinde gezinmek
düþlerin yalan olan anýnda
gerçek olan sonsuz hayatta dirilmek
düþler hayaller ihanetler olmadan yaþamanýn tadýna varmak
bu gerçek olan yaþam içinmi idi tüm korkular
sonsuz huzurun sonsuz güzelliðinde mahrum olmak içinmi idi tüm çabalar
gerçek yaþam içinmi yýllarca beklemek sonunda gerçeði yaþamak için kaçmak
bu yanýlgý ile yaþatýlan hayatý kim sundu edepsizce
sonsuz güzellið kazanmak için yollarý kapatan kim di
yýllarca kaçýnýlan sonsuz huzuru bulmak ne güzeldi
huzurun huzur sessizliði içinde huzuru bulmak ölüm ile imiþ
ondan mý ürgan kaldý hayallerimiz yarýnlarýmýz kin nefret dolu
yaþam dolu gönlümüz ondan mý korku ile doldu huzurun vadisinde gezinmekten kaçan
kim saldý huzur dolu mezara kin nefret ile kaçmanýn ifrit dolu bakýþlarýný
emaneti alan el ruhuna uzandý çekti aldý emaneti
dokunanýn dokunuþunu parmak uçlarýnda hisetti huzur ile
huzur dolu sonsuzluða giderken son defa
yer yüzünde yatan kendine bakýndý usulca ve sessizce
Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.