nerdesin ey insanlýk bak ölüyor analar yavrusu kucaðýnda yetim kalýyor çocuklar gazzenin karanlýk sokaklarýnda insanlýk ölüyor bakýn orta doðunun ortalarýnda kimse duymuyormu bu hýçkýrýklarý herkes rahat yataðýnda
filistinde can gidiyor sokaklar kan gidiyor göðsümde iman gidiyor kolsuz çocuklar doðan yavrusuna daha süt vermemiþ analar göz önünde yaðdýrýyor zalimler yaðmur gibi bombalar nerdesin ey insanlýk bak ölüyor analar yavrusu kucaðýnda
yýkýntýar altýnda daha süt emen þehidler o masum bedenlere nasýl iþlemiþ bakýn mermiler el alemin yavrusu sýcak evlerinde dinlerken ninniler ateþ bomba roketler altýnda büyüyor filistinliler
acýnacak insanlar biziz cayýr cayýr yanýyor kardeþlerimiz onlar gülerek giderken cennete tehlikede bizim imanýmýz orda ölenler bizim kardeþimiz anamýz yavrularýmýz nerdesin ey insanlýk bak ölüyor analar yavrusu kucaðýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
zirve_kentli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.