Yetmişlik Gözlerine Kanarak Yaşıyorum
Garipliðe son verdi, Gül sürgünü daha ne
Aklýmý hayaline, banarak yaþýyorum
Gönlüm murada erdi, bir kalbi var þahane
Yetmiþlik gözlerine, kanarak yaþýyorum
Gönlümün sancak olup, takýldýðý simaya
Ellerim yüreðimden, iz düþürür semaya
Yokluðunda düþünce, dayanýlmaz komaya
Yedi uyurlar gibi, donarak yaþýyorum
Aboneyim o varsa, yaþama dair hýrsa
Gözlerinin tekine, dökerim milyon mýsra
Yokluðunda ayakta duracak gücüm varsa
Perdenin arkasýna, sinerek yaþýyorum
Hayali kol gezince, uyanýkken düþümde
Maziden “keþke”lerim, isyan eder baþýmda
Ýpeksi saçlarýný hayal etsem döþümde
Kokusu ciðerimde, sanarak yaþýyorum
Aydýnlatýr dünyamý, sönmeyen ýþýk gibi
Vurgunluðum bu yüzden, yüz yýllýk aþýk gibi
Kavuþma ihtimali, olsa da düþük gibi
Her dem vuslat atýna, binerek yaþýyorum
Ruhumun meneviþi, gönlümün perisi o
Ona insan diyemem, meleðin dirisi o
Canýn yarýsý tende, öteki yarýsý o
Diðer kalan yarýma, dönerek yaþýyorum
Delibal’ýn aynasý, aklýmdaki sureti
Durduracak hasreti, yürek denen mereti
Sevilenin yollarý, aratmýyor sýratý
Vuslatýn kulvarýnda yanarak yaþýyorum
Celil ÇINKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.