camdan cama iki tel iletken kalbini asýp birini diðerine veriyor bu kadýnlar deli çatýsý kýrmýzý olunca kimin aklýna gelir merdivenlerin sessizliði
geçiyormuþ yol boyunca tabelalarý okuyormuþ alim oluyormuþ lokantanýn camýnda komik kolombonun yeri yazýyormuþ
kahkahasýný görmeyince aðlama sanan þükür ki öyle deðilmiþsin kendi haline gülümseyen aynalarýn alaycý operasý karýþmýþ yanaklarýna sanki þebeke suyuna ilaç katýyorlar daha uzun oluyor çocuklar akýllarýndan bihaber zihin egzersizleri televizyonlar ziya
mucizenin yaný baþýnda sohbeti yeþil dallarýný rüzgar ezgileriyle aralayan sisli mevsimlerin altýnda ruhanileþmiþ bir dille konuþuyorlar mesafesi ne olursa olsun iyi anlaþýyorlar
uykuya yenik düþtükçe çekilen baðýmsýz yükseliþini sürdürüyor hayela ellerinin ne iþe yaradýðýný çözemiyor bir müddet silkelenip uzaklaþýyor kendinden koþulsuz hakikat yüklü zenciler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.