SEN...

Sen damalarýmda akan kor
Yüreðimi yangýna çeviren
Ruhumu sarmalayýp tutsak eden
Beni Leyla’ya çeviren olacaktýn..

Hani..

Sen mecnunum ferhat’ým olacaktýn
Hani verdiðin sözler yok, sen gibi kayýp
Ferhat’tan mecnunda geçtim
Sen daðlarýn yitik efesi
Sende yoksun, hani nerdesin..

Ben..

Ben senle vuslata eremedim
Gönül bahçemde aþkýný yeþertemedim
Ne Leyla oldum nede Mecnunu buldum
Hazanda doðdun kýþýmda yoktun..

Sen..

Sen ecelim, sen ölümüm oldun
Damarlarýmda akan irin
Mahvýma sebep olandýn
Sen daðlarýn yitik efesi
Sen iþte böyle acýmasýz biriydin..

Git..

Git mahþerin zebanisi, cellâdým
Yüreðimden çýk git
Razýyým yalnýzlýða, razýyým sensiz ölüme
Ne olursun benim yüreðimden çýkýp git..



Ceynan… 10- 11- 2007… Ýst



Sosyal Medyada Paylaşın: