hüzün
hüzün bir giz’li kelimedir
Sevgiliden kalan ilhamdýr hüzün
mecnunun çöllerde aradýðý yar
leylaya yüce bir makamdýr hüzün
hüzün ayrýlýðýn acý lisaný
aþýkta kýrýlmýþ gönüldür hüzün
hasretle anarken geçmiþ zamaný
elde solup gitmiþ bir güldür hüzün
hüzündür sevdalý yürekte zehir
yarasý can alýr silahtýr hüzün
keremin sabrýný tüketen sihir
derinden çekilir bir ahtýr hüzün
hüzündür hazanla süzülen yaðmur
eþcarýn sýrrýna ermektir hüzün
seher yellerine el verip gitmek
hýrka-yý tecride girmektir hüzün
hüzün ki bir içli þarkýdýr bazan
gönlün kýyýsýndan geçmektir hüzün
acýyý bal eyler ilahi ferman
bir bahar ayýnda göçmektir hüzün
02/01/2014, ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.