Vurgun Yedim Gözlerden
Gözlerim hep yollarda , demirlenmiþ uzaða
Çýkmaz karaya gemim , rotasýný þaþýrmýþ
Çok hayaller batýrdým , dalga denen tuzaða
Hasret kokan dudaðým , son damlayý taþýrmýþ
Ne desem ne söylesem , kifayetsiz heceler
Yanýyor bak þu beden , gören hiç yok halimi
Taþýmaz baþ , bedenim , göz ayakta geceler
Niye sevdim ki bilmem , þu vefasýz zalimi
Vurgun yedim gözlerden , çöllerine sürüldüm
Dolaþtým tüm daðlarý , en yükseði sen idin
Nasýl aþýlýr engel , defter gibi dürüldüm
Serap mýydý gördüðüm , birden kayboluverdin ?
Zincirle bileðimi , tut býrakma elinden
Yandý yürek köz oldu , kokusunu almadýn
Ne olur hiç düþmesek , el alemin dilinden
Okyanusunda battým , bir kez olsun dalmadýn
Hayaline dalmaktan , dalgýç oldu gözlerim
Düþlerim mavi idi , birdenbire boðuldu
Aðrýsa da sol yaným , neden yine özlerim ?
Söyle baþkasý mý var , dergahýndan kovuldu .
03 / 08 / 2014
Orhan TAMTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.