Duydum ki Silmiþsin hayatýndan bana engel koymuþsun Aramýza duvardan að örmüþsün Þiirlerine elindeki kaleme öykü olmaktan men etmiþsin Atmýþsýn kimsesizlerin yanýna Sendeki beni vermiþsin kartallara parçalatmak üzere Sardýðýn tütüne içtiðin sigarana alev etmiþsin yanayým diye Duydum ki Gülen gözlerin yok olmuþ Çocuk gibi havalara zýplamýyormuþsun Gözlerini gözlerimden alý koymuþsun Artýk sormayacak aramayacakmýþsýn Çok kýzmýþsýn, kýrýlmýþsýn hasta olacak kadar Yüreðini deli divane edip adýmý unutacak kadar Beni çoktan kül edip ezip geçmiþsin
Oysa Hayat bir hata idi Ben hatayým, sen hatanýn en büyüðü
Bu yüzden Kimseler yokken adýný daðlara býraktým Çiçeklere ,aðaçlara deli gibi yalnýz gülümsedim Denizlere býraktým ellerimi arýnsýn diye Gönlüme söz geçiremedim ama anýlara tutsak býraktým Olmayacak sevdaya kilit taktým Yalnýzlýðý paylaþamadým Çünkü Yalnýzlýk benim yaþam kulem Bitti dedim ,geçti dedim Karanlýk yanýmý Uðurladým senle birlikte
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral melek kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.