gülümseyen gecenin yüzü aydýnlatýr karanlýk geceyi Havai fiþekler düðün gecesi serseri bir rüzgâr yaðmurdan sonra körkaranlýk gecenin ýslanmýþ toprak kokusu Haziran ortasný geçmiþ vakit þehrin gülümseyen ýþýklarý ayrýlýklar demlenirmiþ ne vakit yaðmur yaðsa hüzünlenir içim dünya gözüyle hicranlý þarkýlar dizilir dilimde sessiz çýðlýklar gelir gözümün önünde küçük titreyiþler rüzgara karþý aðaçlarýn dallarýnda o eþsiz týný sancýlanýr yüreðim gebe bir kadýn gelir ve hatýralarda akþamlar ege kýyýlarý misali dalgalý sýrtýnda sevgi yükü zincire vurulmuþ güç ve acýmasýz zaman geçip gidiyor gözümün önünden geçip gidiyor kýyýsýndan ömrün daraðacýndan can çekiþen ruhlarýn son sýcaklýðý düðün gecesi uzaklarda bilinmeyen kimsenin havai fiþekler patlýyor þehrin ýþýklarý üstünden
Nurten Ak Aygen Haziran ortasý 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
NurtenAk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.