Gönlümde sinsi bir sarý çýyan gibi aþk Gözlerim gök gürültüsü Mevsimlerin bahar yanýný uyuklattýðýmdan beri, Öksürürdü gecelerim Sus öylece
Balýk tutmayý ve martýlara gülümsemeyi hiç denemedi çocukluðum Hiç kimse saçlarýmý deniz kokusu ile öpmemiþti affet Bir tek tütün sarýsý tetik parmaðýmý severken, Alnýmýn tam çatýnda hissetmiþsem seni Suçlusu deðilsin ýslaklýðýmýn Üþüme diye yýldýzlarý ninnileyip örterken üzerine Beni daha annem emziriyordu
Kaç asýr gerekir, Kaç zemheride buz tutar tükrüðü bu sevdanýn Asya kokuþlu kýsraklar gibi gezinirken beynimde Unutmak için hangi zindana hapsetmeliyim seni Söyle, vurulursam öper misin pýhtýlaþan kanýmdan
Ben sustukça, Martýlar fýsýldýyor ismini Martýlar öfkeliyken ben Ve mütemadiyen, Gözbebeklerimizde yeni doðmuþ bir bebeði kundaklýyor hüznümüz Gideceksin biliyorum Susturucu kullan çekerken daraðacýna bu aþk’ý Susmayý beceremeyeceksen, Kurþuna diz bütün tebessümlerimi Vakti gelen her ölüm güzelse Bari öperek uðurla son nefesinde bile tütün kokan gözlerimi
uytun .........
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.