Kirli Bir Çocuk Yüzüydüm Ben
Kirli bir çocuk yüzüydüm ben
Vakit akþam üzeri
Bir sokak ortasýndayým
Devriyeler geçiyor yanýmdan
Ve illegal bir þarký çalýyor
Yüreðimde mülteci acýlar
Kapýnda müebbet bir tutsaktým
Dilimde adýna dokunan kelimelerim
Kan rengi sýzýlar
Ve acýmda dudak izlerin
Kaç gün kaldým bilmiyorum
Karanlýk bir odanýn içinde
Sürgülü bir kapý
Paslý bir ranza
Ve kör bir pencere
Duvarda
Yokluðuna attýðým çeltikler
Kapý eþiðinden
Soðuk bir rüzgar esiyor
Ýçerde kimsesiz bir ceset
Kirli bir çocuk yüzüydüm ben
Vakit akþam üzeri
Gök saðanak bir yaðmur bulutu
Dokunsam bardaktan boþalýrcasýna yaðacak üzerime
Sýnýrlarý ihlal eden düþüncelerim
Bir anda senin yurdunda buluyor kendini
Ya tutsaklýðýna mahkum olacam
Ya da direnecem
Direnecem ölümü bekler gibi
Ya geleceksin
Ya da gelmeden beni öldüreceksin
Rengim solgun
Yapraklar solgun
Gülüþlerim
Düþlerim
Mutluluklarým solgun
Sanki hiç gülümsememiþ yüzüm
Yüzümde sanki bir mezar taþý örülü
Solgun bir mezar taþý
Soðuk bir mezar taþý
Günlerdir
Aylardýr
Yýllardýr yüzümdeki üþüme bundan
Dokunsa ellerin yüzüme
Yüzümdeki bu solgunluk
Bu üþüme
Bu mezar taþý
Bir anda yerini gözlerinin rengine býrakacak
Gözlerin gibi
Gamzelerinde gülümseyecek
Gamzelerinde soluklanacak
Kirli bir çocuk yüzüydüm ben
Vakit akþam üzeri
Ýbrahim Dalkýlýç
01/08/2014
13:45 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.