Kayboldum içimin döküntüleri arasýnda Girdabýna kapýlýrken korkularýmýn Uðursuz bir evlat gibi Neye dokunduysam tozlandý Havanýn zerreciklerine karýþtý
Sen yokken yoktu çaresizliðim Yaþar giderdim, bir avuçtu umudum Deðil Ay’a çýkmak Iþýðýnda güneþlenirdim gece gece Senden sonra su üstünde yürümek istedim
Büyüktün sana olan acizliðim kadar Tepemde birikirdi sensizliðinin i mgeleri Kendimi ben hep tepeden seyrettim
Söyleyemedim Dinlemeyeceðin bir çocuktum sanki gözlerinde Gözlerim simsiyahtý yanýnda Karanlýða gebeydi sanki Ölümü bekler gibi Topraða sýðýnýrmýþ gibi dünyadan
Ýçim yýðýnla þiir Heybemde gözlerin ve ben… Titrediðim yalnýzlýðýmýn gölgesinde Kollarýmý kavuþturmuþ, yüzümü saklýyorum hayalinden Utanýyorum kendimden Sen yokken yoktu bunlar
Ay, ýþýðýný serperken gölgeme Gözyaþlarýmý dolduruyorum kadehime Sessiz ve iniltisiz Kendimden geçiyor, gözyaþlarýmý yudumluyorum Ve bir daha akýtýyorum gözlerimden
Beni görmek istersen Dolunay’a bak Gülümsüyor olacaðým sana Dolunay’a bak
Muhammed Ýþler Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed İşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.