Efendim sevgilim,
ne mi yapýyorum anlatayým sana.
Dün akþam,
seninle telefonla konuþtuktan sonra,
ekmek arasý yarým köfte ekmek
ayran aldým,
oturdum bir banka,
yedim denizin gözlerinin karþýsýnda,
Gürede;
yürüdüm biraz kordon boyunca,
oturdum DOLUNAY kafede,
deniz kenarýna bir masaya,
gökyüzünü seyre daldým hayranlýkla,
yýldýzlarda gözlerini dikmiþ bana bakmakta,
bir de baktým garson dikilmiþ baþýmda,
dedim bir bardak bir þiþede bira,
biramý yudumladým yudumladým,
bir daha yudumladým,
gökyüzünü tekrar seyre daldým,
dalgalarýn sesi ruhumu,
rüzgarýn esiþi tenimi okþuyor,
baktým deniz,
sanki bana koþuyor,
anladým ki,
tabiat beni kucaðýna almýþ
seviyor.
--sevgilerimle...
--refik pelvan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.