Yokluğun Gülüşlerime Dahil Değil

Kör oldum sanki
Sanki içim zifiri karanlýk bir kuyu
Öyle bir kuyu ki
Tek bir ýþýk bile sýzmýyor
Ne bir yýldýz var semahýmda
Ne güneþ doðuyor
Ne de ay ýþýðý
Kara bir bulut
Kara bir sis kaplamýþ
Kapkara bir hayat gibi
Soðuk bir mezar taþý gibi
Yurdumda ölü þairler þiir yazýyor sanki
Kapkara kalplerin üzerine

Hava
Su
Rüzgar
Alabildiðine karalýk þimdi

Ben bu þehri seninle sevdim
Seninle nefes aldým
Seninle gülümsedim
Seninle yaþadým
Sen yoksan ýþýðým söner
Gülüþüm kararým
Sevinçlerim kursaðýmda kalýr
Ölmem belki
Ölmem ama
Yaþamaktan beter olurum
Beter yaþarým
Yaþamaksa bu
Sensizlikte kalýrým
Karanlýkta kalýr gibi

Gitme diye yalvarýyorum sana
Belki beni duymuyorsun
Belki görmüyorsun çýrpýnýþlarýmý
Feryatlarýmý, figanlarýmý
Ýçimde çatýþýyorum kendimle
Kýrýyorum kendimi
Parçalýyorum
Sonra tekrar topluyorum
Tekrar kýrýyorum
Ve tekrar topluyorum

Her gün
Her saat
Her dakika
Yokluðunla savaþýyorum
Yokluðunu kabullenemiyorum
Kabullenemiyorum
Gitmiþ olamazsýn sen
Hem gitmiþ olsan
Kalbimde olmazdýn biliyorum
Kalbimle öyle bir sarýlmýþým ki sana
Koynumda resminle uyuyorum her gece
Uyandýðýmda
Uyandýðýmda yokluðunla savaþýyorum
Çatýþýyorum
Üç beþ kurþunluk yara alýyorum
Kanýyorum
Daðýlýyorum
Parçalanýyorum
Ölüyorum

Sonra yine kendimi topluyorum
Düþlerime, gülüþlerime katýyorum seni
Yaralý bir sevi oluyorum
Baþýmý kovuðuna yaslýyorum
Öylece içim geçiyor

Sana yaralarýnla sarýlýyorum
Acýlarýnla
Kanamalarýnla
Aðlamalarýnla
Seni ölmeden önceki son halimle seviyorum
Benim yüreðim ýzdýraplara katlanmasýný iyi biliyor
Ben ne katili mi
Ne de sevdiðimi unuturum
Ben ölmeden önceki
Hiç bir acýyý unutmam sevgilim
Yaþarken seni delicesine sevdiðimi unutmadýðým gibi
Karanlýk bir sevdayým ben
Yokluðun gülüþlerime dahil deðil

Ýbrahim Dalkýlýç

30/07/2014
16:10 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: