Bayram Arifesi

Ben uzun yazýyorum,
Seni kýsa kýsa yüreðime,
Bizden kurup devrik cümleleri,
Gönderiyorum adresine,
Toparla hepsini,
Sakla…
Sakla bir gül dalý gibi,
En sevdiðin kitap sayfalarý arasýnda,
Kýrmýzýsý solsun,
Kýrmýzý kurusunda,
Yeter ki sen kurutma beni,
Besle büyüt topraktaki dalýnda...



Yazdýkça,
Sýðmýyorsun þu satýrlara,
Hani birini bitirsem,
Baþlýyor peþi sýra diðeri,
Ayný duygu, ayný nakaratta,
Ha eski bir yolculuk
Ha yeni bir yolculukta,
Her ikisinde ki seferi hali,
Saklý bir kent giriþinde okunan,
Çerçeveli hisar hikâyesi,
Orasýný sonra yazarým,
Belki anlatýrým…



Kýrmýzý demiþtik,
Beyazý da olmaz mý üstünde,
Gökyüzü gelse aklýmýza, bulut..
Deniz gelse aklýmýza, dalga...
Ne bulut biter, ne de dalga,
Belki ikisi de deðildir...



Yeni bir mevsim,
Adýný henüz koyamadýðým,
Diri tutulan umutlarýn kümesi,
Koynunda saklan/an düþlerim gibi...
Düþlerim derken, dur bir kere.
( Du bi yo)
Seni hatýrladýkça,
Yeni doðan bebek gelir aklýma,
Ýlk anne kokusuna alýþmasý hani,
O kokunun güveninde süren,
Baðlýlýk, baðýmlýlýk mý?
Ne dersen de ama,
Hiç korkma,
Þikayetin olmasýn, ölüm hariç zamandan...



Zaman demiþtik ya,
Gezmelerin uzun sürdü mü ne
Ayna karþýsýnda kýsaldý mý saçlarýn,
Ben þiir örüyordum sana,
Çoktu yazamadýklarým.
Geçelim yarýna.



Hani,
Seversin çocuklarý,
Ýstiyorum ki,
Þeker niyetine, bir ses ver,
Bitir içimdeki,
Dýþýmdaki yetim çocukluðu,
‘Arife tarif gerekmez’
Bu gün arife, yarýn bayram,
Sevinsin ikimiz…
De haydi...

201/10

Sosyal Medyada Paylaşın: