gözlerimden damlýyor bir garip hüzün
topluyorum kimsenin göremediði yalnýz bana býrakýlan yarýnlarý
yüreðimi yararcasýna üzerime düþen temmuz sýcaðýný
geçmiþin hesabýný yaparken ve susarken
fýsýltýlar dolaþýrken kulaktan kulaða
zihnimin tavanýna bakan canlý cansýz yüzler görüyorum
içimde mahrem sandýðým bir çok þeyi
topraða, suya, havaya gömüyorum
kalbimin ellinci meþalesini yaktým
gecenin hoyratlýðýný yanýma alarak
tanýdýðýmý zannettiðim caddelerin ademleri bir de
yaþý tutmayan tozpembe umutlarý da
ne acý hala hayatýn ipine sarýlmýþ olmak
koyu bir maviliðin içinde gözlerim hep uzaklarda
izlerini keþke silebilseydim geriye kalan hatýralarýn
zamanýn hangi kýyýlarýna ve hangi uçurumlarýna býraktýðým
adý konmamýþ alevlerden kaçmak da yalan artýk
menekþe kokulu duygularýmý yoran bu þehir bana acýmasýz
sokak ýþýklarý yanmadan daha da geç olmadan
tükenen umutlarýmý da alarak gidiyorum
REDFER