asi hüzünler
Çay karasý renginde demlenmiþ gecelerde
Aðzýmda aðlayan bir kadýn olur ünlem
Susarým konuþur kelimeler
Umut gemisinde kýrýk güverte
Pusulasý ayrýlýðý gösterir
Yelken açarken zifiri karanlýk gözlerine
Yalnýzlýk çiçekleri boy verir,
Ruhumun kara kýþýnda
Vurulur alnýma asýrlýk sürgünler
Üþürüm, duyulmaz titremesi yüreðimin
Sessizce uzanýr daðlarýma efkar
Bir güneþ yok, bir de sen ey yar
Yorgun iklimlerde söylediðim
Baðrý yanýk türküleri sevdim.
Yokluðunda.
Derin vadilerin soyaðacýnda
Körebe oyunu þimdi zaman
Peþin hükümlü sevdalara kelepçe takar
Kendi mührünü vurur
Kol kanat gerdiðim gençliðime
Hedef tahtasýnda hazýrdýr bu yaralý yürek
Boþluðunun yeri dolmaz nafile sevmek.
Yol kenarýnda nöbet tutar asi hüzünler
Sarýlýr ömrümün ufkuna Azrail
Tutar yeri, göðü Mikail
Kesilir bileti hayatýn
Bulanýk bir ilkbahardýr
Ellerinin arasýnda buz gibi eriyen umut
Kapýnda beklediðim tebessümün
Solarken kýzamýklý gökyüzü
Secde eder gözlerim yaratana
Sýðýnýr yüreðim þifadýr ona edilen dua
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.