DELİ

Eski bir duvarýn anýlarýna yaslandým
Ve yüzümde dallanýp budaklanan çizgiler
Gizlice fark ettirmeden
...Çocuklarý izliyorum þimdi
Ah bir koklayabilseydim ah ah !
Geçen yabancý simalarýn tuhaf bakýþlarý üstümde
Hiç sorma utandým
Gecenin kimsesizliði vuruyor beni ey yolcu
Farkýnda deðilsin sen


Ve siz kýzmayýn þu saçý sakalý karýþmýþ adama
Bilmiyorum yaðmurlu duþumun kaçýncý günü bu ?
Abdestim kabul olunur mu bilmem ?
Kirlenmiþim ,dünya denen bu ilde
Bir çay uzatýr, bilmediðim bir el
Demli ,azda olsa sýcak
Isýtýr mý nasýrlý ellerimi


Çekip gitmeliyim deli sanarlar þimdi
Zaten ayaklar çekiliyor
Ve karanlýða aslýnda bana terk ediliyor bu þehir
Hasan, Mehmet diye baðýrýyor anneler
Nevalemde keskin bir sirke gibi ben
Yýllanmýþ þarap gibi sen
Gitmeliyim

Yürüyorum ,adýmlar kendinden habersiz
Kýþýn savurduðu yaprak misali kaðýtlar buldum yerde
Bir þiir yazýlý üstünde
Okudum
Yýllarýn siyah beyazýný neþretmiþ þair
Yýrtýlmýþ, atýlmýþ ben gibi
Bilmiyorum o þimdi nerede …

Celal beyektemir
Sosyal Medyada Paylaşın: