İKİ SATIR KELAM

nehirdi ömrüm ömür kervaninda susuz vahalardayým
tükendi gençlik,
vuslatim ömrümün dikenli tellerine takýlý kaldý gelmedi
nehrin kýyýlarýndaki çakýl taþlarýna döndü ömrüm
bu akþam boþa harcanan yýllarým geçti penceremden bir bir
sustu kuþlar böcekler öksüz kaldým bu bayram
bayramýn muþtusu gelmedi gurbetime nedendir bilmem
gurbette yaðmurlar yaðmaz tükürür üzerime
dolu dolu çaðlamaz gözyaþým gibi coþmaz
/bulutlar þimþek çakmaz gökler boþalmaz
sinsidir yaðmurlar buralarda
içimde amansýz bir gurbet büyür
yakacaðým;Gurbeti bu son tümcemdir





durmaz gözyaþim kurudu gözüm
bu uzak yollar bu engebeler
yurdum hayli ýrak çare bulamam
bu kara bulutlarda gözyaþým gizli
gökyüzünde uçan turnalar gel diyor
yýllar santim santim yüreðimi böl/dü hasrete
içimde hasret çýðlýk_çýðlýk yýrtar kulaklarýmý
özlem hasret þiirleri yazarým kýrýktýr kalemim benim..




kelime yetmez kifayetsiz aciz kalýr
/çöplük oldu içimde þiirlerim tümcelere
yüreðimde bir mezar yaptým hecelerden
içimdeki özlemler hasretler yatar
bayram var yurdumda bahar /var
/gurbetim_se hep sobahar neyleyim
güneþ çýkarmaz yüzünü geçiyor temmuz
/kaldým/ sonbaharda kýþta





hasretlik od oldu bu canda herdem harda
vatan özlemidir kanayan
yakýndýr bayram var yurdumda hasret
özlem /selam / yazar /iki satýr kalemim
yakacaðým gurbeti kalemime düþen bu son tümcemdir..



Sosyal Medyada Paylaşın: