MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Ben! Çocuklar öldüğünden beri hep yastayım Şiir dilim ölüm orucunda
akasyameral
Ben! Çocuklar öldüğünden beri hep yastayım Şiir dilim ölüm orucunda
Bu gecede beni yaz
Bakarsýn melek gibi yanaðýný okþar ölümüm
Bu gecede beni yaz
Cennete gidiyor anne kokulu ümidim
Sen hiç annenin ölümünü içtiniz mi gözlerinden
Damla damla yakýcý…
Binlerce aðýt yüklü süt kokulu ölüm gibi
Bu gece kanadý yanan kelebekler uðradý
Gözlerine baktým öksüz süt kokulu çocuklar gördüm
Yüreðime kor düþtü
Ve þiir olup yaðdým düþlerine
Bu gece uykumu böldü bir çocuðun hayali
Gözlerinde ölüme kapanan kirpikleri
Ve kanadý yanan kelebeklerin süt kokulu son nefesi öptü
Ah Filistin de ölmek ne kadar kolay
Hayat aðacýnýn dallarýnda melekler asýldý
Topraða küstü bereket
Yaðmur kýrgýn güneþ kýzgýn
Berekete kan bulaþtý
Ben! Çocuklar öldüðünden beri hep yastayým
Þiir dilim ölüm orucunda
Dilsiz þeytana döndü insanlýk
mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Ve şimdi olmayan kız kardeşe duyulan özlem cam kırıkları gibi yüreğimde gezinirken
Güneşi elinde tutan kadın
Bu gün benim doğum günüm ve ben yine yalnızım
Gökten inecek ebabil kuşları işte o gün sen güleceksin biz öleceğiz 2
mavi bir kapıdır yalnızlığımın resmi ve ben yüzüme kapanan mavi kapının ardındaki kadınım
gecemi öpse kırmızı rujlu bir kadın buseleri dokunsa yalnızlığıma
Kadim bir dost gibisiniz yalnız bir kadın ve düşlerim
kuşlar bile özgür değilken sabaha kanadı yırtılır zamanın la mekanında
iki kişilik yalnızlık taşır gölgem ayrılık ve yalnızlık kadim dost
mavi çiçek açar ekim'in saksıları