Meyve vermiþ duygularýma zamansýz yaðan doludur Kýrýlýp dökülmüþlerdir umudun ertesi aðýt Kurtarma çabam boþuna bu sene artýk ölüdür Ey gönül sen de üzülme sadaka misali daðýt Yer yer çürüyen ne varsa eskiden ekili olan Topla at gönül bahçenden bir sen deðilsin ki solan Elvan kokan o gülüþe yarasa yuva yapmasýn Tertemiz kuþ yüreðini vahþi atmaca kapmasýn.
Derin bir kuyu deðil mi Yusuf’un düþtüðü delik Umuda kaftan misali sarýlýp vazgeçmemiþti Þimdi geçmiþinde kalan yürekte çalan buselik Sarýl o tatlý naðmeye önceden söz geçmemiþti Güneþ vursun dertlerine aydýnlatsýn gül yüzünü Eðme namerde baþýný kaybetme sen özünü Gözde süzülen kehribar bürünse keder rengine Zamaný gelince sende düþersin elbet dengine .
Eski aþklar bir efsane özlem duymak fayda etmez Eldekiyle yetin artýk boþa mucize bekleme Her aþk mutlu baþlar baþta inan bana mutlu bitmez Hevesleri aþk zannedip dertlerine dert ekleme Uzan þöyle yalnýzlýðýn gün görmemiþ köþesine Rahatça akýt yaþýný doldur bir aþk þiþesine Yum gözlerini bir süre sessizliðin tadýna var Unutma varacaðýn son zaten böylesine de dar.
Rüzgârlar arada esip yar kokusu getirirse Baharda açan zambak de gözyaþýný dökmek niye Kýþa yýð güzel günleri yaz ömrünü bitirirse Zamaný boþa harcama bil ki o sana hediye Güllerle donat geçmiþi koy defterin arasýna Kurusa da güzellikler hatýralar yeter sana Dil dolansa damaðýnda kelimeler yaksa bile Arý bile dönüp dönüp konuyor bal kokan güle.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.