MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÜLKÜ BAHÇESİ
KURULTAY

ÜLKÜ BAHÇESİ



Bir gece evde rüzgâr sesini dinliyordum
Bin ümitle gelmeyen birini bekliyordum.

Koptu fýrtýna birden, sallandý gökler ve yer
Elbet vardýr bir"hayýr"baðrýnda"hikmet" gizler.

Esen yelin hýþmýyla sardý ruhumu gizem
Bedenim bir huzurda kalmadý hiç endiþem

Kapladý birden sükût, sýr bürüdü içimi
Yok etti endiþemi, bu gizemli gecemi.

Uçurdu bilinmeze, benliðimden geçtim de...
Gözlerimi açmýþtým karanlýk bir dehlizde.

Dehlizin tünelinde gizliden yol alýrken,
Bu ýssýz yolculuk hiç bitmeyecek sanýrken..

Karanlýðýn her tonda rengini görüyordum
Peþimden gidilmeyen sessizlik sürüyordum.

* * * *
Derken çok uzaklardan yetiþtim su sesine
Gördüm güzel bir "peri" yaslanmýþ þiltesine...

Gözleri dalgýn yeni kalkmýþ gibi uykudan
Durup yuðdu yüzünü, Cennetsi mavi sudan

Kolaçan etmedeyken bu bilinmez yerleri
Sanki eserek girdi bir kovuktan içeri.

Dalgýnca seyrederken yeþilin her rengini
Hýzla kaçan o peri, unuttu þiltesini.

Diz vurup çöktüm yere, sudan kanarak içtim
Gücü bitti dizimin, birden kendimden geçtim.

Dalarken bir uykuya kara yorgun gözlerim
Söndü içimde ýþýk, batýyorken güneþim.

Ne vakte kadar öyle uyumuþum bilinmez
Anladým ki kovuktan içeri hiç girilmez.

Eðilip aldým yerde duran sýrlý þilteyi
Çýkardým içinden o yemyeþil seccadeyi.

Üzeri desen desen sýk ilmikle dokunmuþ
Bu bana bilinmeyen sihirli bir oyunmuþ.

Nidâ koptu derinden yankýlandý bir ýslýk
Titretti tâ derinden, ürpertti bir yalnýzlýk.

Fýrlattýmda içeri bilinmez emâneti
Göründü peri kýzýn çok uzaktan her yeri.

Dedi:"Can ne gezersin bizim sýrlý belde de?
Ölmeden girilemez giz bildiðin geçite."

Sezerdi düþüncemi ne geçerse içimden
Ben derinlere dalmýþ bu âlemde gezerken.

Cennet’ten bir parçaydý bu âlemde ne varsa
Dedim: "güzelliðine rast gelmedim cihânda."

"Saadeti aradým inan ömrüm boyunca...
Buralara uçurdu bir rüzgârýn koynunda."

Süzerek tâ derinden hilâl kaþlarý gerdi
Kovuktaki gizemli o seccadeyi verdi.

Avuçlayýp topraðý, içine bir þey gömdü
Dedi ki:"bu gömdüðüm þey,senin ölümündü."

Zamaný geldi artýk bu yerden ayrýlmanýn
"Dedi:"bahtýna ermek istersen bu diyârýn..."

"Verdiðim seccadeyi hiç kaybetmeyeceksin
Ýçi þehitler dolu âleme gideceksin."

Hayran gözlerle bakýp güzellerin hâline
Titretti beni gönlüm, içlerinden birine.

Gölgelerden iki baþ, biri geçti soluma
Söze baþladi biri, biri girdi koluma.

1- "Rabbin sevgili kulu!
Nasýl buldun bu yolu?
Bu yolda dikenler var
Her yeri tuzak dolu."

Kelâm edecek oldum, cevabý biri verdi.
Biri katý mizaçlý, yanýndaki güleçti.

2- "Aslýhan bekçi peri
Verince seccadeyi
Bu yolda,yolcu fâni
Açmýþ oldu perdeyi."

Birden sezdim içimden derin bakýþlarýný
Dinledim heyecanla o konuþmalarýný.

1- "Hani yok emaneti
Kim aldý seccadeyi?
Bunda bir yanlýþlýk var
Bilmesin efsaneyi."

2- " Kýzýlelma daðýnda
Bir kuþun kanadýna
Deðiþti seccadeyi
Erecek murâdýna."

1- " Varsýn yoluna gitsin
Artýk murâda ersin.
Bu yollar çok çetindir
Yalnýzca bunu bilsin."

2- "Yolcu kuþ senin dostun
O yoksa sende yoksun.
Güven hep sýrdaþýna...
Haydi uðurlar olsun."

Uðurluyordu beni nurlu yüzler süzerek
Gizemli imtihaný baþarmýþ olsam gerek.

Bir sýrlý seccadeyi kuþa takas eden de...
Bu âlemde kaderim beyaz kuþun elinde.

* * * *
Gezdim peri kýzýyla uzun zaman yanyana
Birden kayboluverdi, gelince bir meydana.

Dalda türlü meyveler yerlere sarkýyordu,
Ortada bir þelale dehlize akýyordu.

* * * *
Sýrtýmý yasladým bir kalenin ensesinde
Yeþil renkli bir sancak vardý tam tepesinde.

Ýçerde sýrlý daðýn kapýsý sürmelendi
Bu sessiz diyârlarda, derin sesler elendi.

Sayarken bana gelen gölgeli adýmlarý
Gördüm de karþýlayan nur yüzlü kadýnlarý.

Dalgýnca seyrederken gözler güzellikleri
Uzanýp aldý biri gizemli seccadeyi.

Saldý derin bakýþý perilerin güzeli
Dedi: "Durduracaðýz hediyesiz geçeni."

Avuçlayýp topraðý içinden bir þey aldý
Ahbabým beyaz kuþdu, onu semâ’ya saldý.

Dedi ki "o kuþ senin yazgýný taþýyacak...
Gideceðin yerlere tez ulaþýrsýn ancak."

* * * *
Gizemli bu alemde ruhum piþti de yandý
Bedenim bilinmezde, aklým peri de kaldý.

Uzun durgun ýrmak’ta yeþillere bakarak
Dedim: "bu yolun sonu nerelere varacak?"

Dedi: "önüne türlü müsibetler çýkacak
Þeytanlar yollarýný silmeye çalýþacak."

"Dilersen ulaþmayý o, Ülkü bahçesine,
Düþme lanet þeytan’ýn kibirli pençesine."

Gözlerim çok uzakta bir bilinmeze daldý.
Periler beni çaldý, aklým o yerde kaldý.

* * * *
Yürüdümde nicedir yollarý pervasýzca
Kesiverdi yolumu kara yüzlü bir sýska.

Buðulu gözle süzdü, öylecede bakýþtýk
Dedi: " bu diyârlara beraberce karýþtýk."

Dedim: "Nicedir halin bu pespaye giysiyle"
Ses vermedi mendebur, üzüm sundu eliyle.

Tam alýp yemedeyken o sihirli üzümü
Beyaz kanatlý kuþum, açtý iki gözümü.

Kara yüzlü o sýska,çýðlýklarla mahvoldu,
Elinde öyle duran üzümlerde kayboldu.

Dile geldi kuþ, dedi: "bendedir emânetin"
"Oyuncaðý olmak da vardý bir ihânetin."


Uzun kanatlarýyla yükseldi gökyüzüne
Bu sevincim yerini býrakmýþtý hüzüne.

Dedim: "uzun yoluma kuþum yolcu olaydý,
Gideceðim yerlerde hep benimle kalaydý."

Hayâsýzdý ruhumda o pervasýz düþlerim
Bitecek sanýyorken artmýþtý ümitlerim.

* * * *
Yürüdüm hayli zaman, çýktým büyük düzlüðe,
Yer yoktu da içimde hiç bir ümitsizliðe.

Bereketli dallarda tüm meyveler sarkarken,
Ben ki hayran gözlerle etrafýma bakarken...

Minikçe bir ceylan su içiyordu pýnardan,
Korkusuzdu; hem belâ, hem de yaban kurdundan.

Aklýmdaysa yollarýn bilinmez hâli vardý.
Ceylanlar ve balýklar derin uykuya daldý.

Bir seyyah edâsýyla gezerken miskin miskin
Belirdi bir pespaye ölümsüz, sýrlý gezgin.

Nurlu sakalda heybet, gözlerindeydi neþe,
Heybesinde dizilmiþ demet demet menekþe.

Göz ederek bir demet çicek sundu eliyle
Ruhuma bir sýcak iz býrakmýþtý hediye.

Gitmesiyle gelmesi sanki anlýk zamandý,
Gözler deðil biçâre, kalbimse aðlayandý.

Hasretten bir hayâlin, olur nur’dan hâlesi,
Görmedim hiç kimseden, zerre bir ihaneti.

Sadakatin güzelini hiç böyle görmemiþtim,
Allah’ým bu âlemde kalmayý çok isterdim.

** **
Gizli kaderin, varsa ödemek bedelini,
Görmektir dileðim o kuþ denen sevgiliyi.

Ruhum çýrpýndý bir an, gizemlerden kurtuldu
Gezerken seyyah gibi,gönlüm huzuru buldu

Bana sýrdaþ ahbabým, Efsunlu beyaz kuþum
Bilirim ellerinde, benim tek kurtuluþum.

Kaptý türlü çiçeði, küçücük pençesiyle
Saçmýþtý ötelere, gizemli derelere.

Geniþce bir dereden sakince akan sular,
Boþalýrken ruhumdan birikmiþti duygular.

Soruyorken kendime,sýr ne kadar sürecek?
Belki esen rüzgarýn, hýþmýyla da bitecek.

** **
Beyaz kanatlý kuþum bana büyük hediye
Ýçimdeki ümidim bir tek kuþ sevgiliye.

"Güzel kuþum rüzgara hep kanat germelisin,
Beni sen korumalý, ona vermemelisin."

Ses vermedi çaresiz, bu yalvaran sesime,
Kayboluverdi gözden, terkederek halime.

Anlamaktý hep gayem, bütün olup biteni,
Gönlümün istediði, neydi varlýk emeli?

*** **** ****
Daldý gözler uzakta ýþýk saçan bir daða,
Ulumadaydý bir kurt,"Ay’ý almýþ baþýna...

Düþürdü hayal gibi bozkurt beni peþinden,
Anlamýþtým bana dost, o yaktýðý ateþten.

Aþtým nice daðlarý, beni hasret bürüyor,
Uzaktan baþý börklü Kürþatým görünüyor.

Fakat geçit vermedi kurt, yolu aþtýrmadý,
Ben onlara, onlarsa bana hiç yaklaþmadý.

Bir ses: " geleceksen sen, ölümü tatmalýsýn,
Dönmek için geriye son kez savaþmalýsýn"

Ülkü bahçesinde ben; ülküme kavuþmadan...
Geçerim peygamberin tattýðý tatlý candan.

Erer gibi bilinmez murâdýn emeline,
Ruhum vedâ etmeli bu Ülkü bahçesine.

** **
Saatler sonra çýktý önüme o gölgeler,
Ses veren garip sesler, bekler gibi bir haber.

Yollarýma demetten nur gibi dizildiler,
Gölgeden baþlar ile bana selam verdiler.

Ben yürürken ardýmda yükselen tekbir sesi...
Kudretli ilâhi’nin adalet tecellisi.

Söndü ufuktan ýþýk, rüzgarlarýn hýþmýyla...
Uçurdu beni rüzgar; süzdüm kuþ bakýþýyla.

Karanlýk tünellerden yol alýrken geriye,
Tatlý sýzý býraktý bana gizli hediye.

Bende Ülkü bahçesi, içimde bir rehâvet,
Ruhumda selâmet var, rüyamda hep alâmet.

Burada yýðýnlardan yükselen baþlar vardý,
Anladým ki burada kahramanlar yaþardý.

Yoktu ne doðan güneþ, nede batan bir þafak
Buralarda Ülküyle çarpan, kalp yaþar ancak.

...............
K.Kurultay

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.