ölürken gülen adam****

bir kadýn asmaya çalýþýyordu
adamý
incir aðacýnýn dalýna
sarýþýndý galiba
karanlýklar çökmüþtü
belli belirsiz
ellerinde kalýnca bir ip
uzanmýþ yerlerde
iki veya üç hemcinsi
diz boyu idi keyifleri


dar aðacýydý incir dallarý
geçirdiler boynuna ipi
asýyorlardý adamý
ellerinde kabak çekirdeði
çýt da çýt çýtlattýlar
bulutlar uyuyordu oysa
gökyüzünün koynunda
gözleri kýzýl,salyalar dudaklarýnda
acýdý gece hallerine
damaklarýnda kabak tadý

yargýsýz infazcýlar insafsýzlar
bilmezler, bilinmezleri
ama öyle emretmiþti çetenin reisi
uyacaklardý her zaman ki gibi
onun için hoþ gördüler infazý

adamý asýyorlardý incir dalýna
olacak þey deðildi
nasýl taþýrdý yükünü koca adamýn
boyunlarý büküldü yapraklarýn
onlar bile utandýlar haksýzlýktan
sallandý adam
boynun da kocaman düðümler
o incecik dallar kýrýlmadan kaldýrdý
adamýn ölüsünü
belli idi hafifti
koca adam günahsýzdý.

sevgi doluydu
kara üzüm gibiydi gözleri
tanýk oldu kabak çekirdekleri
ve saðýr,dilsiz zamane dilberleri
boþ ver gitsin
memnundu ya liderleri..
yargýsýz infazdaki hükümlüye
sormadýlar bile son sözünü neydi

oysa ne çýnardý o adam
sýðýnýlan gölgesinde,soluklanýlan
onlar gibi nicesini taþýyan dallarýnda
ev,bark,yurt,korunak olan..

ve hala gülüyordu adam
gýcýrdayan diþlerinin arasýndan
zavallý acýnacak hallerine
lider ve aciz avanelerinin..

Sosyal Medyada Paylaşın: