Lütfen kabalığımı bağışlamanızı beklerim

Sizi sükûnetle dinlerken
Þahsým için her ne söylemiþseniz
Zatýmda fazlasýyla bulunmaktadýr

Bu konuda
Tevazuu göstermeyeceðim
Bir bakýma sizi teyit edeceðim
Mizacým ve kiþiliðim bu hal üzeredir

“Ýfadenizde
Son derece soðuk ve iticisiniz
Sanki kurak topraklarda yetiþmiþsiniz
Bedevi hal üzere insana nazar edensiniz

Evet, kibirlisiniz
Ýnsana hak ettiði deðeri vermeyensiniz
Her an kendinizi yücelten garipliktesiniz
Oysa ne çok yoksun olduðunu bilmeyensiniz

Sizi bir tavsiye üzerine
Ziyaret etmiþ ve meramýmý söylemiþtim
Evet, ilk zamanlar nedense çok ümitliydim
Ýnþallah yerine geldim diye de sevinmiþtim

Önce dikkatle dinlediniz
Hiçte beklemediðim sualler yönelttiniz
Fevkalade tedirgin olmama neden sizdiniz
Geçmiþ ve geleceðimi öðrenmek istediniz

Oysa ben hayli tecrübeliydim
Zira fevkalade niteliði sahip bir nefestim
Edebiyattan, felsefeye, akaitten, tefsire
Kelamdan, sosyolojiye kadar ehil kiþiydim

Ben meramýmý anlattýkça
Hiç yüzüme bakmýyor, baþýný kaldýrmýyor
Sanki zoraki dinliyor, sabýr için direniyor
Gitmem için susarak çareler arýyordunuz

Evet, yaþlý ve çekilmezsiniz
Þiirden söz etmeme fýrsat vermediniz
Edebi derinliðimi hiç merak etmediniz
Hiçbir iþime yaramayan fazlalýk biri gibiydiniz”

Böyle bitiyordu yazdýðýnýz cümleleriniz
Gösterdiðiniz nezaket ve tahammül için
Lütfen kabalýðýmý baðýþlamanýzý beklerim
Çünkü sizi anlamayacak kadar basiretsizim…

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: