Yazýlan ne varsa eski ahitten iki tabletin koynunda daha okunmadan hemen kenarýnda izimiz kazýlmýþtý görmedin "sevin" diyordu sizi seveni "sizi sevmeyeni de" sevin beceremedik sevgili silindi gitti kýrýlan taþlarla beraber insanlýk.
.. Ve sonra da devam etti sevgisizlik Nuh çift aradý ortalýkta bir sen bir ben vardýk kuþlar aðladý dallarý sallayarak ebabiller taþ oldu düþtü suçlu avuçlara birden kaybolduk incilin yapraklarýnda.
Ve tekrar deðiþtirildi aþký yaralý bir sýrtlana yükleyenlerce ömür treni hýzla akýp giderken soluksuz çöllerde aðladý Meryem ana..
Deðiþtirile deðiþtirile ökse otuna konmaz olmuþtu artýk kuþlar hangi kitabýn özüdür seveni sevda nehrinde boðmak onun ardý sýra yeniden baþka kalpte doðmak inledi kuzular yayýldýlar yokluða..
Nurlarla bezendi son kitap Alemler yaratýlmýþtý onun için sevgili sevmeyi bilen Muhammet gördü çapulcu sevdalarý durun dedi durun yoksa duracak dünya.
Durmadýlar... Ýnmek için sýrada bekleþenler.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.