Hüzünlü adam
HÜZÜNLÜ ADAM
Þu karþýdan gelen adama bir bak
Biraz sana biraz bana benziyor
Sanki gönlü bomboþ yüreði çýplak
Vurgun yemiþ garibana benziyor
Ya bir dost yitirmiþ ya namert vurmuþ
Ya ihanet hislerine oturmuþ
Ya yoksulluk yüreðini susturmuþ
Gururu kýrýlmýþ cana benziyor
Belki hüzün keder gam vuruyordur
Belki bir rüzgârda savuruluyordur
Belki de içini dökecek dost arýyordur
Çölde tezmiþ yelkovana benziyor
Ya gözünde yaþý vardýr garibin
Ya müþkül bir iþi var garibin
Ya aðrýyan baþý var garibin
Þaha kalkmýþ kör tufana benziyor
Yaz vurmuþ daðýlmýþ göçmüþ ocaðý
Güz vurmuþ budanmýþ dalý yapraðý
Tek sadýk dost görmüþ kara topraðý
Oðul vermiþ boþ kovana benziyor
Bir dað amma baþýnda hiç karý yok
Dertlerini saklayacak yeri yok
Uzaklardan seslenecek biri yok
Sýr saklayan asil kana benziyor
Hani sonsuza bir kapý arlanýr ya
Hani Kan tutar yürekler paralanýr ya
Hani can kýrk yerden yaralanýr ya
Ýþte öyle iþte iþte ona benziyor
Solgun simasýna hüzün ekilmiþ
Dalgýn gözler yuvasýna çekilmiþ
Dert her neyse karþýsýna dikilmiþ
Ýçi alev kor volkan a benziyor
Hale gidip sorsak belki sebeptir
Dinlemek farz ise sormak sünnettir
Belki gülümsetmek bize kýsmettir
Öksüz kalmýþ can sübyan a benziyor
Þair Muhittin laçin.y.t.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.