Her defasýnda iki el dolaþýyor, namahrem yerimde. Ýklim deðiþtiriyor bedenim kendince Hangi tanrýya inansam, hangi kula dert yansam Baþlýyor tenimde ufak tefek bir bezginlik.
Mor renkli menekþeler, ters yüz ediliyor yol boyunca Bir kartpostal içinde kalýyor, sessizliðim Gözlerim Öyle býkkýn halde bakýyor ki Bilinmez daðlarýn eriþilmez zirvesi Ýp atsam tutunacak halde, içimdeki fýrtýnadan
Kemal Keçeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
İntikal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.