Efkar Tepesi’nde aðlayan kýz Hiç yakýþmadý gül yüzüne Yalnýzlýk. Yükseklerde hep sevda türküleri Yakarken, Alýþýkken gerçek sevgiye Düz ovalarda þahinlere Yem oldun.
Buðulu çay bardaðýnda Ýzleri dudaðýnýn Gözlerinde Çoruh’un akýþý, Hep enginlere akar gözyaþlarýn. Senden baþka kime yakýlýr Türküler, Kim anlar senden baþka Tutuþtuðumu.
Efkar’ýn rüzgarý haþin olur Alýþýktýr Sarý, siyah saçlarý daðýtmaya. Bir el dolamasý Yetmez düzeltmeye. Bekleyiþler yar için, Aðlayýþlar cananý çaðrýþtýrýr Efkar Tepesi’nde.
Ertürk DEMÝRCÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.