AHMET EMMİM
AHMET EMMÝM
Birazcýk dýlýnde kekeme vardý
Kekeç Ahmet derler Ahmet Emmime,
Sonra iþe girdi trenci oldu
Kazancý denildi Ahmet Emmime.
Bir yaþýnda iken babasý uçtu
Fransýz harbinde þehitlik seçti
Þehit oðlu oldu gençliðe geççti
Þehit oðlu dendi Ahmet Emmime.
Mavi gözleride çakmak çakmaktý
Sozu doðru yobaz varsa tokmaktý
Bakýþlarý doðru düzgün bakmaktý
Ahmet Yýlmaz dendi Ahmet Emmime.
Yaþý ilerledi kemale erdi
Evinde eþiyle çocuklar sevdi
Ýyilik yapardý çok hizmet verdi
Hayýr seven dendi Ahmet emmime.
Kýrký gördü bir hanýma vuruldu
Kýrýk gönlü bilmez nere sürüldü
Altý çocuk vardý, sekiz görüldü
Ýki eþli dendi Ahmet emmime.
ÝSMAÝLOÐLU da atayý seven
Hürmet göstererek boyunu eðen
Ulular ulusu amcamdýr diyen
Alametler dendi Ahmet emmime.
---- 02.08.1970 – Ýslahiye.
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.