Habil ve kabil!
Biri masum,
Biri katil.
Asýrlar var ki,
Bu iki kardeþ,
Kana buluyorlar evreni!
Ne habil’in masum zürriyeti tükendi!
Ne kabil’in kini, hýrsý, öfkesi bitti!
Yitti!
Kabil’in bir anlýk hasediyle evrende barýþ umudu yitti.
Belki de Adem’in adalet terazisi,þirazesinden kaydý.
Ve milyarlarca Habil’in masum yaþamýný,
Medeni dünya!
Yok saydý!
Amerika, Ýngiltere, Ýsrail,
Vahþetin zirvesinde sefil,
Filistin, Suriye, Libya, Irak,
Orta Doðu’da ölüm, bilmiyor dur-durak.
Ne yazýk ki !
Tüm habiller bebek,
Cenin habiller ana rahminde ölüyor öbek, öbek!
Ve bütün kabiller aslýna uygun vahþetin,kudurmuþ birer köpek.
Biz insan mýyýz bee!
Seyrindeyiz vahþetin edepsizce !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.