Solgun yorgunluk!
Açsam ne olacak sanki melalimi
Ürpererek yaþadýðým o serüveni
Hey uzaklardan merakla bakan
Sen ne vakit anlayacaksýn halimi
Her ne dersen kar etmezdi bilirim
Kendi dertlerinle ömrünü tükettin
Ne kadarda çýrpýndýðýna ben kefilim
Lakin ne çaresizim sessizliðimleyim
Nelere talip oluyorsun ne arýyorsun
Kendi kiþiliðinden korkup kaçýyorsun
Anlatýyorsun sen nasýl anlaþýlýyorsun
Karanlýk bir ufukta aþkýmý bekliyorsun
Zaten yorgunum halimde sen yoksun
Senin dirliðinedir korkum onu umarým
Dalgalar karasýnda sen dalkýran oldun
Bizleri denize hasret koydun korkuttun
Beyan ediyorum artýk senden bizarým
Asla seni okumayacaðým öyle kýzarým
Ne yazarsan neleri karalarsan kaçarým
Karakalem melalini sarf etsen bakmam
Kahrolasý bir tutkumu tutunduðun yel
Ey uzaklardan temaþa eden bir el ver
Ne haldesin hangi derttesin haber ver
Sen gelmesen de kelamýnla selam ver
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.