Bir varmýþ bir yokmuþla baþladý hayat. Varla yok arasý hep gidip geldim. Var derken hep yok oldular. Yok oldu hep yoklukta sevdiklerim. Gelgit duygularým... Heyhat! ... Büyük med-cezir. Geliþinde her þeyine eyvallahta; Gidiþinde neden bu götürdüklerin.
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Ve geçerken zaman, ölüm zaman içinde. Anladým ki ölüme gidilen mesafeymiþ hayat. Ýyi ve kötü ne varsa, hepsi hayat içinde...
Ey en büyük med-cezirim. Þimdi sen isen hayatta olma nedenim. Bil ki yaþam da sensin, ölüm de sen. Ya þimdi al götür tüm getirdiklerini. Ya da kal, hep sen ol yaþam nedenim.
Necip Özyolcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
NECİP ÖZYOLCU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.