Yaşamak Haram Bize
Hani duamýz vardýr, mutluluða, saðlýða,
Beddua da az gelir duyarsýz insanlýða.
Neymiþ? “Arapmýþ, bundan bize ne?” diyor bir bak!
Duy bu saçmalýklarý, yok etme bizi ey Hak!
Bir çocuk uykusunda gülümserken ölüyor,
Ýnsan sýfatlý þeytan, kahkayla gülüyor.
Ne kadar riyakarsýn gözlerinden okunur,
Sözlerin bir ok gibi yüreðime dokunur.
Hangi dinden olursa, çocuklar bir melektir.
Yeryüzünde sulh salat ne büyük bir dilektir.
Vicdanlarda yer bulmaz þu sendeki nefretin.
Zalimlerin zulmüne karþý gelsin iffetin.
Sözlerinle buðzetsen,yürek yanmaz bir daha.
Halbuki sen tavrýnla karþý durdun Allah’a.
Hiç bu dünyada zulme destek vermek olur mu?
Bilmez misin tarihten; zalim de hak kalýr mý?
Kimi Türk’ü Türkmen’i hedef alýr durmadan,
O gün rahat uyumaz Türk bedeni vurmadan.
Bunlarýn her birisi aslýnda tek düþmandýr.
Türklüðe bir hakaret etmezse bin piþmandýr.
"Müslüman", Türk’ün adý; "Türk", Müslümandýr serde,
Hep Müslüman kaný mý, akacaktýr her yerde?
Kimi ýrký ve dini ele almýþ iþliyor
Hesabýna uymayan diðerini "þiþliyor."
Yaþamak haram bize, böyle nefret içinde
Çýkýþ yolu bulmalý, mutlaka bir biçimde.
Sen kendi kendin ile cebelleþ ha cebelleþ
Þimdi baþka yerlerde, yarýn sana tebelleþ.
Dolaþýyor ellerde sinsi sinsi planlar,
Ýnsafsýzýn yanýnda dost kalýyor yýlanlar.
Bütün dünya birleþmiþ, masum çocuk neylesin?
Allah bu zalimleri, tez vakit kahreylesin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.