hazan kokuyor Temmuz boþluktaki günahkar gölgelere takýlmýþ zaman keþkelerin arasýnda yaralý güvercinler kanat çýrpmakta temmuz saçýný tarýyor yýkýlmýþ kentlerin karanlýk kuyularýnda çocuklarýn avuçlarýnda umutlarý sönmüþ yýldýzlar var bir çocuk hayal ediyor bitiþ noktasýndan pamuk þekeri diyarýna son yolculuðunu
bir anne gözyaþlarýndan ödünç hayeller alýyor soðuk kýþ masallarýndan yazýlmýþ umutlarda çiçekler büyütüyor kýrýk saksýlarda yaðmurlar su taþýyor yýkýlmýþ kan kokan kentlerden çýlgýn ve hoyrat bir Temmuz kokusu her biri diðerinin ruhunu sunuyor kentin acý çeken çýðlýgýna barut kokusunda hamile kadýnlar
çocuk yerine intiharlar doðuruyorlar suskunluk orucunda bunca insanlýk
fýlýstinli çocuklarýn düþleri kýrýk boyunlarý bükülü kalmýþ ayaði kýrýk sandalyenin tepesine konulmuþ dünyanýn pamuk sekeri ne bakan sokaðýnda kornasý takýlý kalmiþ içine kentlerin filistinde çocuklar bu kadar barutu içen gökyüzüne havale ediyor suskunluk orucundaki insanlarý ...
20/7/2014 nur*
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur🕊 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.