Önceye tutsak düşlerim...

Bir temmuz gecesi yýkýlacak
Sahipsiz hüznün taþtan krallýðý
Ýsyankar eller eriyen balyozudur tanrýnýn
Binlerce kalesini yýkýyor ruhumun
Kayýtsýzlýðýmýn gülümseyen küllerini parçalýyor iþçi elleriyle
Bir derinin kemikten ayrýlmasý kadar sancýlý
Soluðumun tütünsüz geceleri
Gursaðýmda duraksýyor zehirli duman
Tuzak þehirlerin baðýþlanamayan gölge darbelerinde
Külleniyor nöbet aðlayýþlarým
Önceye tutsak düþlerim
Sensiz düþüþün ortasýnda
Vazgeçiyorum nefretim seni düþünmekten
Nedensiz sinmiþ göz yaþýma kokun
Hýçkýrýk denizi isyanlarýmla kuruttuðum
Yakýyorum sevda þarkýný uyutup
Bir çýðlýk tutulmasý kaldýrýrken baþýný ayýn
Dünya söküp atarken yüreðini
Ölüm denen coþku kör olup çalsana kulaklarýma sen aþksýz uðultunu
Kara perdeni çek gözlerime
Gömüldüðün sularýn altýndan ruhumun kara deliklerine çekilen hüzün bulutlarý ýslanýrken
Yükselelim dalamanýn göðe sivrilmiþ bakire memesi tepelerine
Þimdi haykýrýyorum hiçliðin boþluðundaki kalabalýða
Ve sensizlik aþýndýrýyor yalnýzlýðýnýn sevda kayalýklarýný

Recep Yeþil
Ataköy...
Sosyal Medyada Paylaşın: