Nasıl Varlığınla Varsam Yokluğunla Yok Olurum
Sabah namazýnýn kalkaný gibiydi senin selamýn verdin mi gün boyu huzurlu olurdum.
bir selamýn yeterdi o gün mutlu olmam için
bir kelamýn yeterdi dilimin baðýnýn çözülmesi için
bir gülüþün yeterdi o gün hep gülerdim kemal sunal filmi izlemiþcesine
Bir görmem yeterdi güneþ benim için doðardý bugün
bir gözgöze gelmemiz neleri parlatýrdý kalbimin uyuyan yanýný heyecanla uyandýrýrdý
bir hareketin benim de yaþadýðýnýn kanýtýydý sanki
bir önümden geçiþin bütün talihimi açýyordu kara bahtýmýn
Bir sendin bu heyecaný yaþatan
bir sendin tenime bir büyü misali dokunan
bir sendin rüyalarý gündüz bile sinema misali izlenen
bir sendin kalbime koca bir asma kilit vurulduðunu hissettiren
Senle konuþtuysam o gün susabilirdim
senle görüþtüysem o gün perdeyi kapatabilirdim
senle yürüdüysem artýk kanatlanabilirdim
senle bir güldüysem o an mutluluktan öylece aðlayabilirdim
Sen yoksan mý onu hiç düþünmedim hiç düþünememde
nasýl varlýðýnla varsam yokluðunla yok olurum
sen yokken ben hergün kahrolurum kanser gibi günden güne eriyip kaybolurum
sen yokken tek duam yanýnda olmaktýr dünyada artýk nasýl dururum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.