O kadar kalabalýktý ki güvertesi, sesindeki þevkatin içime nasýl iþlediðini bilemedi / g’itti.. Ve ýþýklarý sönük bir gemi gibi, beni gönlünden sessizce azad etti.. Ki, her þiiri yedi/yirmidört koynumda taþýdýðým kömür közünden muska gibiydi.. Ben ki zincirsiz, deli Cam kýrýklarýný toplamaya çalýþýyorken hayal odalarýmýn, seyreyle HADDÝM,, bu sana son bildirimimdi....
-Aze- Sosyal Medyada Paylaşın:
Azade Akbin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.