Hislerime oyuncak,seni seven biriyim Düþmüþüm bu yalancý hayatýn sahnesine. Ben ki kara gözlü bir ceylanýn esiriyim Yalandan gül dererim kokmayan bahçesine.
Kazýttý yüreðime kimsesiz bir mezarý Her vuslat kapýsýnda onu ay’a benzettim. Puslu mevsimlerde hep tüketirken hazaný Yýllar ne çabuk geçmiþ,bense çok geç farkettim.
Virane olmuþ gönlüm,bilmem kaç kez aldandýn Seviyorken derinden, þimdi hayal, sýr oldu. Acýya katlanmayý sen ki kolay mý sandýn? Derdine yan geçti de seneler asýr oldu.
Sevdadan bir hatýra düþte sinene yanma! Bir ateþti kalbine düþen öpüþlerinde. Avucuna deðmeden gül, benimdir sanma Kaç mevsim geldi geçti onmayan düþlerinde.
Nafile yanma gönlüm, dilerim güleceksin Unut gitsin sevdayý, kýrýk kalp de anýlsýn. Vurgun yemiþ duygular! sende bileceksin Adýn bir bahtý kara, kader! diye yazýlsýn.
Sana unutmak düþer, o seçmiþken yolunu Ne ahular unuttun, çýkar gitsin aklýndan. Dalmadan bir rüya’ya, bitir sahte oyunu. Deðiliz sabýrdan taþ, nihayeti bir insan!
Kururda o dudaklar, çeker gözlerin feri Ýlk deðil ki bu senin, yalana vurgunluðun. Öksüz kara sevdanýn, böyledir hikayesi. Dinsin gözlerinde yaþ, kalbinde yorgunluðun.
Derdin düþüp peþine, silme kalp de yerini Ýnsandýr belki þaþar; yanýlýr, þeþer, beþer. Sen zannet ki gülmedin, hiç sevmedin birini Terk edilmek dünya’nýn, sonu deðilmiþ meðer.
Dürüldü hesap, kitap, aþk Leyla’dan soruldu Aydýnlýk aranmazmýþ karanlýðýn içinde. Mecnun’un bu feryadý,senden önce duyuldu Þarkýlarýn söylensin, her okþanan o tende.
Bekle gelen baharý, aðaç meyve verecek Arýlar çiçeklerden gezip ballar derecek. O kalpler de sevdalar, yeniden yeþerecek Gayesi hep gülmektir, nice yüce sevdanýn.
.............. K.Kurultay Sosyal Medyada Paylaşın:
KURULTAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.