Kaldýrýmlara çarpýyorum sevda sokaðýndan geçerken Karanfil topluyorum seni düþler bahçesinde beklerken Zamanýn en uçurum kýyýsýnda yaþýyorum sen gönüldeyken Ama yinede yitirmiyorum umutlarýmý , Kaybetmiyorum kendimi Senin sevda denizinde savaþýrken
Hani olurda esir düþersem bu sevaþta Sonra prangalar vurulsa kalbimde yeþerttiðim sevdanýn ayak bileklerine Gözlerine mil çekilse Bütün hayallerini deprem gibi düþerseler de üstüme Ýnadýna yitirmem umudumu Ve vazgeçmem seni sevmekten
Olsun Varsýn Sürsün yüreðimde yýldýz saðanaklarýyla kavgalar Olsun Varsýn Her gece düþeyim gözlerimin göðünden Varsýn düþmana deðil Kendimi kendime vurdurayým Umurumda deðil yar, deðil iþte Ýnadýna vazgeçmiyorum seni sevmekten
Çünkü ben öyle seviyorum ki seni ben Hani su kaynatýlan kazanlar gibi kaynatýlsa kaným Hani dar aðacý kurup önce asýlsa Sonra kesilse baþým Parça parça etseler de naaþýmý Umurumda deðil yar,deðil iþte Vazgeçemem seni sevmekten
Öleceksem eðer böyle bir þekilde Kum gibi daðýtýlacaksam bile Ýnan üzülmem Ýnan gözlerim açýk gitmem Ölümse ölüm Zulümse zulmünü çekerim Ama senden vazgeçmemi isteme benden Çünkü senden vazgeçmeyi beceremem ...
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.