Evler

seviþerek yol alan iki sevgiliden baþkasý deðil
ardýmýz orman ýþýklarý ile yýkanýyor
sýcak kanat seslerini iþit
çatýyý onaranýn kim olduðunu bilirsen
sessizce veda edecek olan güneþ için
söz veriyorum
evler insanlardan daha küçük olacak

ayaðýný suya batýran denizi koþarak geçiyor
ona iki bulut öteden selam söyleyin
sarý boyalarý çok yakýþmýþ evinin duvarýna
gülümseyiþinde üzgünlüðünü tutan
yeþil ellerimi de verin
serin þarkýlý yapraklar geçsin dudaklarýndan

gölgesi korkutucu sakat çocuk
ve onun üzülen annesi için
bu esintiyi baþýnýzdan aþaðý dökmek zorundayým
söyleyin babasý da üzülmesin
nihayetinde
bütün kaðýtlar solacak bir gün

uykunuzun sebebi arkanýzda cývýldayan kalabalýk
hislerini yontup derin dereden su taþýyan
yorgun ihtiyarýn gözlerinde
azmettirici bir hayal yaþýyor
soðuk duygularý serin rüyalarla yýkanan yolcu
uyanmak ister misin þimdi

eyvah
vakit durdu ilerlemiyor
havada süzülen zaman deðil
açýk maviyi sýrtýma giydiren elleriniz
ve sizin turuncu gençliðinizin içinde
özel bir aþk dokusu var
dinmesin diye
arkamý dönüp söylemeli miyim size

acýsýný azaltmak için kendini seven savaþçý
parmak uçlarýnla yüzümü okþayýp
onu bana getirirsen
söz veriyorum
evler insanlardan daha küçük olacak.








Sosyal Medyada Paylaşın: