Söz vermiþtik kumsalda terk etmek yok demiþtik
Ben yemini bozmadan nazlý yar aþktan býktý
Neden vuslat yolu zor bir bedel ödemiþtik
Gönül kuþ gibi uçtu zaman meçhule aktý
Þehr-i aþk duyarmýsýn kulak verip dinlesen
Ele meltem eserken bize poyrazdýr esen
Aþk þarabý içerek kadehimde inlesen
Ah minel aþk zalimce ne yürekleri yaktý
Vuslatý viran kentte þiir yürekli gülüm
Bulamadý tabibler biçilen ferman ölüm
Yarsýz alýnan nefes ciðere inan zulüm
Desem de her þey yalan umudum yere çaktý
Kaderde ki hicrana deva diye güldüðüm
Baðbanda bülbül güle aþký þikar bildiðim
Ýstanbul yüreðindir þiir olup geldiðim
Yürekten yüreklere saki aþk boþa aktý
Elvan çiçekler sinen teninin kokusunda
Atýlan her adýmda besmele okusunda
Ýlmek ilmek iþlenen hasret var dokusunda
Bilmem yar yakasýna hangi güllerden taktý