Sensizliðe mahkûmum,müebbetim ondandýr Güneþe ayak bassam benim için zindandýr
Her gece bir þafakla yýrtýlýr da sonunda Her sabahý ruhuma zindan eder yokluðun Hicranlar kuþanýrým siyahýn her tonunda Gecelerim hiç olur günden eder yokluðun.
Merhametsiz artýrýp efkârýmýn dozunu En maðrur edasýyla takýnýyor pozunu Sabrýmý tüketmeye oynuyorken kozunu Yarýnýmý yitirir dünden eder yokluðun.
Bir nihavend þarkýda hüzünlerim demlenir Özlemim için için kirpiðimde nemlenir Gözlerimde hülyalý hatýralar çimlenir Alýr götürür beni benden eder yokluðun.
Uykularýmda bile can çekiþir dururum Ayný kâbusu görür hep kendimi vururum Betim benzim sararýr günden güne kururum Damarlarým çekilir kandan eder yokluðun.
Adressiz bir mektubun yýrtýlmýþ pulu gibi Bir yangýnýn etrafa savrulan külü gibi Cesedi andýrýrým yaþayan ölü gibi Aldýðým her nefeste candan eder yokluðun.
Tam en güzel yerinde yarým kalan düþ gibi Temmuzun ortasýnda bastýrýr bir kýþ gibi Çýrpýnýrým çaresiz kafesteki kuþ gibi Çalar ümitlerimi senden eder yokluðun.
Hasan Hüseyin YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.