vefasýz boþuna mý üfledim ruhunu mavi derinliklere tek nefesim varken hemde hani bana kelimeler dökecektin gökkubbeden tam da silüetin silinirken içimden seni yeniden yaratacaktým ya þiirlerimden
oysa bütün konu bulutlarýmý kanat yaparak kendine yetmedi diyerek onsekizbin alem inen kitaplarda bile yeri olmayan çýkýyorsun harc-ý alem seferine
hani söz izimden tanýyacaktým seni arafýn orta yerinde belli mi oluyor gamzendeki kara güller karanlýkta son sözün kutsallýðý için bari ýþýðýný tut o güllere ve beni koyma aralýkta
zaten ilk sarmaþýklarýmý bile toplamýþsým makberimden þaþýrmýþým hangi aðlamalar filiz verir dibinden aldanmýþým iþte saçlarýn gibi baþlarmýþ hayat kahverengiden gözlerin gibi bitermiþ yeþilden
hadi avuçlarýma at avuçlarýma dünya lûgatýnda olmayan kelimeleri öyle bir sen yazayým ki düzelteyim tüm darasýz terazileri
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.