Gözlerini ovuþtur; korku kaçmýþ bebeklerine. Ne kadar yakýndan bakarsan bak aþka, aþk pürüzlü bakýþlarý sevmez. Dik dur dik! Ardýna bakma! Bir el uzanýyorsa sana, yýka yürek yüzünü olmamýþlarla. “Artýk” ile baþlayan cümlelerin düþmüyor deðil mi dilinden? Sen sevemezsin artýk deðil mi? Kendini þartlandýrýrsýn ama kalbini þartlandýramazsýn. Yýka yüzünü yýka! “Artýk” yalnýzca bir artýktýr aþkta…
Selim Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.