Ayrýlýþýmýz ne acýydý Bir mendil vardý elinde bembeyaz Gözlerin yaþarmýþtý dolu dolu, damla damla Konuþmalarýn acý yüklüydü Teskin ediþler boþtu, nafile Bir baþkalýk vardý duruþunda Ve... Mendil sallayýþýnda bile.
Yine bir ayrýlýþýmýz vardý bir zamanlar Bu kadar acý gelmemiþti anlaþýlan O gün mendiliyin uçlarý yaþarmamýþtý Gözlerime de böyle canlý bakmamýþtýn Neydi ký aramýzda olan? Ayrýlýk anlaþýlmamýþtý.
Deðil mi hurma gözlüm? Bilirim acýný, sevincini bildiðim kadar Saf yüzlüm, Önüne geçilmeyen kader...
Sen acýlarýn dili oldun o gün Ayrýlýðýn anlamýnýn gerçekliðini öðrendim. Sen yok oldun varlýðýnda Bense yokluðundan aþýk olduðumu anladým. ---- 19.02.1965 - Ankara.
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ - Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.