Utanırım

Dün tatil dönüþü yolundaydým
Otobüsün 15 numaralý koltuðu benim,bildiðin cam kenarý

Güneþ
ýþýklarýný söndürmüþ
Vardiyasýný teslim ettiði ay
her zamankinden daha büyük
Daha ýþýktý
daha ketun bakýþlý
daha bensiz gibiydi

Merak iþte sordum say

Filistin’de ay var mý?
Çocuklar
Ay dede þarkýsýný bilir mi
Ay orada da böyle ýþýk mý
Bakýnca gözbebekleri büyür mü

Sahil yolunda
hep villa tarzý evler
tarzýna uygun ýþýklar
Ay dan habersiz
Eðleniyorlardý,eðlendik
Çocuklarýn gündüz gülüþmeleri
otobüsün 15 numaralý koltuðunda aklýma düþtü.
Göz ucuyla yan koltukta ki çocuk
gözümün bebeði

Merak iþte sordum say
Ýsrail’de ay var mý

çocuklar
Ay dede þarkýsýný bilir mi
Ay orada da böyle ýþýk mý
Bakýnca gözbebekleri büyür mü

Ya Irak’taki suriye’deki çocuklar
Onlar bilir mi

15 numaralý koltuk gittikçe dar gelmeye baþladý
Gözümün önünde bir göz bebeðim
Bir de gözbebeðinde korkuya alýþmýþ çocuklar vardý
Aklýmýn ucunda bir umar’sýz bakýþlar
Bir de utancým kaldý

Þehir ýþýklarý çok uzaklarda
Etraf garib bir sessizliðin resmi gibi

Ýçim dýþýma borçlu sanki
Uyusam ne iyi olurdu


Geceleri hep yýldýzlarý sayardým
Þimdiki çocuklarda sayar
bilirim göz bebeðimden.
50 olur sýkýlýrdým,sýkýlýr çocuklar


Ya roketleri
roketleri sayar mý çocuklar
Saymasýnlar UTANIRIM
Tatil dönüþünde olduðumu bilirim
saymasýnlar UTANIRIM

















Sosyal Medyada Paylaşın: