Silüetler görüyorum paramparça, darmadaðýn Aðýzlarý yüzleri daðýlmýþ, parçalarý nüfuz edercesine beynime sarýlmýþ Herbir parça ayrý sükut, acý ve gözyaþý Parçalar inliyor ve bütünler, benliðinin kara dehlizlerinde... O kadar derinden kýrýlmýþlar ki çýkmýyor, çýkamýyor, çýkýlmýyor içinden... Ve her bir silüet parçasý hayal kýrýklýðý Kýl kadar ince, býçak kadar keskin Kesiyor, kanatýyor... Kan kaybediyor davan, can çekiþiyor insanlýk... Silüetlerin üstüne taktýðýn maskeler iþlemiþ hayallerinin her zerresine Ve maskeler düþer... Ýþte karþýnda o çirkin silüetler Optimist zamanýnda yakýþtýrdýðýn kavramlara inat çirkin, tiksinç ve paramparça... Kendi bütünlüklerini bozdular... Seninkini de bozmaya kararlýlar Artýk daha çoklar ve çok daha acýmasýzlar... Çok daha acýmasýz acýlar... Çok daha acýmasýz acýnasý acýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sumeyrasubasi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.