kızıl kırmızı

besiden çýkan adamlar
yaþ tezeklerle basmasaydý þiirlerin üstüne
dilimin ucundaydý kýrmýzý



oysa;
seni sevmeye baþladýðýmda
kendi rengine çalýyordu gelincikler
cemrelerim ellerimde
topraksýzým
bir avuç renk ver solmadan yanaklarýn



hava
toprak
ve su
prangalý hepsi birer birer
nerede kurutacaðýz bu sevdalarýmýzý
nereye düþecek bu cemreler



dayanamam
nüksederim diye korkuyorum yeniden
nasýl konuþurdum parmaklarým olmasaydý
kaç defa kestiler dilimi dibinden




rengini diyecekken aþkýn
kýrmýzýnýn ucundayken dillerin












kasým
Sosyal Medyada Paylaşın: