Son Saatlerim

her ne zaman birine güvensem
derin bir denizde boðuluyorum
biraz þöyle ardýma dönüp gitsem
tam sýrtýmdan vuruluyorum


bazen
bazen diyorum ki
yeniden baþlasa bu hayat
silbaþtan olsa her þey
bir el tutsam hiç býrakmasam
sým sýký tuttuðum bir aþk yakalasam
nitekim öyle de oluyor ya
hep seviyorum çok seviyorum
hiç býrakmýyorum
ama hep býrakýlan ben oluyorum


aklýma gelen korkularým oluyor
günlerce baþýmdan geçiyor haftalarýyla
bir baþ aðrýsý gibi gönlüme vuruyor yaþam
mesela yalan
sýk sýk uðruyor kalbime
o her gün gelip karanlýðý çöktürüyor gözlerime
hiç gitmiyor ki
dost oluyorum korkularýmla
gittikçe yýllar alýþtýrýyor zamanla


her ne zaman bir renk seçsem kendime
en karasýndan bir dal uzatýyorlar ellerime
tutunsam yavaþça sol tarafýndan
çýt kýrýlacakmýþ gibi sanki
çabucak eðriliyor gözlerimde


korkuyorum
ne zaman nereye atsam ellerimi
ya gidenlere
ya da göçenlere þahit oluyor kalbim
temelsiz bir yapýnýn
en küçük bir rüzgarda savurulmasý gibi
karanlýða sürükleniyor kalbim


herkes bir yerlere gidiyor
hiç kalan yok
sanki gitmek mecburmuþ gibi
herkes koþuþturuyor karanlýk köþelere
bir namaz gibi vakitli deðil
vakitli vakitsiz çýkýyorlar yollara
ne kaldý ne býraktýlar ardýnda
hiç bilmiyorlar
ya da umurusamýyorlar


herkes her þeyin en iyisini istiyor
herkes kendisini düþünüyor
aþkýn caný cehenneme diyen de çok
hepsi ayný
herkes kendine yaslamýþ dünyayý
bu bir nankörlük mü?
yoksa bir doyumsuzluk mu
ya da yetinemediði duygularýn
aðýr bastýðý bir vurgunluk mu


gülmek gülümsemek mutluluk mudur
ya da aðlamak hep acýmýdýr bu yaþamda
ben hiç sevinçten aðlamadým mesela
hiç mutlu olamadýðým içindir belkide
gözyaþlarým ise hiç gülümsemedi hayata
hiç tatmadým ki aðlayarak gülmeyi
hep sevdim hiç sevilmedim
ya da sevip sonra sevildiðimi zannetim
önce doðrudan kazandým þu hayatý
sonra yalandan kaybettim bu aþký


son bir saatim kalmýþ olsaydý eðer yaþamak için
o kalan bir saati
dolu dolu geçirmek isterdim
hep gülmek isterdim son saniyesine kadar
gülüp gülüp öyle gitmek isterdim bu þehirden
bir anlýk da olsa son zamanýma kadar
mutluðu aynada görmek isterdi kalbim
ardýma gülümseyerek gitmek
tek dileðim olurdu bu yalan dünyada


ölüm korkutmuyor beni
çünkü zaten yarý baygýn yaþýyorum
geride býraktýðým hiç bir þeyim yok
çünkü ben hiç kimseyi terk etmedim
ama özelediðim çok þey var geride
mesele sevdiklerim
hep sevdim hep deðer verdim hepsine
þimdi gidersem eðer özlenecek elbet
hep gidersem diyorum ama
nereye gittiðimi
veya nereye gideceðimi inan bilmiyorum
benim kisi terk etmek deðil
ben ecelden bahsediyorum..

.
.
.
Mawish
.
.
.

SON SAATLERÝM - Mawish Þiirleri
Sosyal Medyada Paylaşın: